koca bir şehir felç oldu kederinden
senin için senin yüzünden!
buz kesti insanlar, buz kesti zaman...
sen kırmızı ipek elbisenle geçerken
topuk seslerin ıssız koridorlardan taşardı
güzelliğin akıllara zarardı
Bütün kapılar açık kalsın.
Anahtarın yok acamazsın.
Hepsinin ardinda koskoca,
Bir yalnızlık sana ait olan,
Ve bana ait sensizlik.
Baska birsey bulamazsın.
Acitiyorlar
bile bile acitiyorlar
bildikleri icin acitiyorlar
Sogutuyorlar guzel insanlari
Ölü ruhlarla dolassin istiyorlar.
izin verdiginde, her seferinde
geceyi sevdi adam
kadın bebeği
çiçeği sevdi kadın
adam bilmeceyi
adam sevdi gemiyi
kadınsa özlemeyi
Neyi vardı biliyordum
Sokaklarda şuursuzca
Attığı adımlar
Sevmediği itibarı yüksek
Adamlar...
Neye donuşse gun,
seni yasiyorum/
beyaz sensin, kara, gri/
tutsam yaprak,
tutmasam,
agacsin golgesiz/
Ürperiyorum akşam geceye düşerken/
inanıyorum büyük gücüne aşkın/
daha vakit çok erken/
zormuş, acı verirmiş,
yeniden başa dönmek/
Kolaymiş bütün bunları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!