vicdanları taştan,
damarlarında
kan yerine
buz akar yavaştan!
Bıkmadılar
öldürmekten,
Bu Toprağın seferi
bir akşam üzeri
Muradına ermiş
gelin güzeli
Ay ışığı beyazında belki
Büyük günahlarla bezeli
İnceldi tülden daha fazla/
okunabildi böylece sır olanlar/
gözler mi ferlendi,
sır mıydı su rengi?
örtmüyor toprak,
kapatmiyor güneş/
Yazmadan edemedim okursun/ herşeyi anlattım sana/ düsundugumde seni/
urperiyorum hala/
şüphesiz ki bu sana olan/
tutkumun işareti/
direniyorum tek başına/
biliyorum beni sevmiyorsun/ biliyorum ne yapsam yoksun/
Unutma diz cokup yalvardigini/
saatler boyu agladigini unutma/
yine de canini bagislamadigini/
seni öldürdüğünü unutma/
unutma ihanetini/
unutma nefretini/
Unuttugunu hissediyorum beni.
Bir an bile bir an oyle oldugunu dusunsem
gozlerim doluyor, bogazim dugum oluyor.
Beni anlamani sevdim ya en cok
belki bunu anlatamiyorum
belki yalan abarti geliyor.
Memleket gibi yar sevdim/
köyüm gibi kokar/
burnunu cekerek
cocuklugum gibi aglar/
susar susar beni kendine bağlar/
üzülme gececek kötü
Varlığın; gelincik tarlası/
hayatın en guzel macerası/
bir korsan haritasi/
define adası/
Opulup koklanasi/
Sarilip uyunasi/
anlattigin efendilerin,
yillardir seni kuşatanlar/
altinda kaldiğin.
Kendilerinde eksik olani
gecmiste kalanlarla öykulediler/
seni boyle zehirlediler/
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!