Oksijeni soluduğumu zannederken varlığınla
Sensizlik bir hidrojen, her gün ölüyorum leyla.
Çiçeklerin renginde düşüncelerim sararıyor,
Soluyor, tazecik körpe hayallerim baharında
Cenneti düşlerken, yaşadığım cehennem leyla.
Asılı kaldığım venüs rengi gözlerinin beyazında
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Aşk su gibidir., önüne ne engel çıkarırsan çıkar., akacak bir yol bulur, yeter ki iki kişi aynı anda aynı duyguları hissetsin...... Bu bakımdan Oksijen-Hidrojen benzetmesi çok güzel...
Kaleminize sağlık sayın Yakup İcik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta