Vuslat bitsin gönlümde açsın artık tomurcuk.
Firak düştüm ey dilber benim abdala misal
Hasret yüreğimde ur sol yanımda yumrucuk.
Bari uykuma girde eyle Leyal-i visal
Izdırap baş tacıdır, senden gelsin ne ala.
Şeb-i yeldalar da ben seni beklerim hâlâ
Şevk içinde coşarım,senden gelsin tüm bela.
Hüzzam olda sen hep ak ruha iliğe öze
Safa gelsin hoş gelsin uğrunda zar eylerim
Seni anlatsın rüzgar külümü har eylerim
Aşiyan dergahında bahtıma yar eylerim
Nazardan korusun rab, gelmeyesin kem göze.
Sana olan bu sevdam saf ve temiz İştiyak.
Ben razıyım vallahi yıllarca el gibi bak.
Kul eyle pazarlarda boynuma kementler tak.
Arzuhalim ey huri,bu düğümü sen çöze.
Arzuhalim ey huri, aşık oldum ben size.
Kayıt Tarihi : 16.1.2025 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Leyâl-i Visal Osmanlı divan edebiyatında ve klasik şiir geleneğinde kullanılan bir ifadedir. Bu dönem, sevgiliyle birlikte geçen geceleri ifade eder ve genellikle aşk, hasret, kavuşma ya da vuslat temalarını işler. Birlikte ele alındığında "Leyâl-i Visal", "kavuşma geceleri" veya "sevgiliyle birlikte yaşlanma geceler" anlamına gelir. Divanda edebiyatta bu ifade, genellikle sevgiliyle yaşanan mutlu anları, ruhani bir huzuru veya aşkta zirveye ulaşmayı betimlemek için kullanılır. Şairler, bu kavuşmalarını hem maddi hem de manevi boyutlarda ele alarak tasvir eder. Aynı zamanda bu kavuşmaların sınırı ya da geçici olması, sevgiliye olan özlemi artar ve ayrılığın acısını derinleştirir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!