Renksiz levhalar biriktiriyordu şehirler,
Levhalar renklerini sana gizlemiş,
Çıldırmıştı sokaklar.
Bin dokuz yüz doksanlı yıllardan birinin başıydı,
Ekmek elden su gölden
Olduğu zamanlar.
Gölün suyu
Aşktandı.
Uzundu sokaklar,
Yürürdüm bıkmadan.
Sanki sıradaki sokağa doğru
Köşeyi dönünce,
Karşıma çıkacakmışsın gibi,
Öyle bir havada dönüverirdim köşeyi.
İstesemde dönemeyeceğim yıllardı işte,
Bin dokuz yüz doksanla başlayan.
Yeni çıkan şarkıları takip edip,
Kasetler alıp,
Kasetler değiştiğimiz,
Bir şarkının bıkılmadan
Defalarca dinlendiği yıllar hani.
Şehir kızıyordu bana biliyordum,
Hiç oralı olmuyordum ışıklarıyla.
Kıskanıyordu belkide seni.
Parke taşları bile çelme takıyordu
Artık,
"Yeter" diyordu sanki "yeter"
"Yürüme".
Meğer koca şehri karşıma almışım,
Haberim yokmuş.
Şehrime sen gelmişsin,
Ben şehri unutmuşum.
Aşktandı,
Aşktan.
Mine Yılmaz Sevinç
07.Ağustos.2022
00:45
Kayıt Tarihi : 26.5.2025 00:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!