Ey! eğildiğim kalemler!
Eğikliğime mevsimlerden hazan sunun!
Eşrefi için zulmünü kabullendiğim saatler!
Esrikliğimi yolsuzluğuma vurun...
Der ki âlem: âleminden bî haber
Yaşamadım ben,bühtana vurdum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Mü'min-i Kamil hiç bir kalemin ve kalem sahibin önünde eğilmez! O ancak ve ancak; kalemi yaratan ve ona yaz diye emreden Allah (cc)ın önünde eğilir!
Eşref olan saatler hiç kimseye zulmetmez şair! Zira o çok şerefli zamanların Rabbi Allah (cc)tır. O ise her türlü zulümden münezzehtir!
'ZAMANA TA'N EDİP SÖVMEYİNİZ! ZİRA ZAMAN DENEN ŞEY BEN'İM!'-HADSİ-İ KUDSİ-
Hayrlı kandiller.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta