bu şehir, bu kadar karmaşık olmak zorunda mı
yaprakları zamansız dökülmüş dut ağaçları gibi
ne kadar sevda varsa terk etmiş kaldırımları da
ayak izleri kimsesiz ve ezilmiş, birer leke sanki
tanıdığım her kuşun kanadında saklı, kuşbakışı gözlerimle arıyorum
susuzluk sarhoşluğumdan bin beter, her denizde çöl olup kuruyorum
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda