Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
menfaatler denizindeyiz,boğulmadan durmak zor.hayatın işkencesi şuurumuzu altüst ediyor.hafızamız saçmalıklarla dolu.izmarit gibi atılırken sevgi ışıklarımız,ruh halimiz zımpara kağıdına çevrilirken,kendimizi suyu sıkılmış portakal posası gibi hissederken nasıl gülümseyerek bakabiliriz ki hayata?çevremizdeki insan seline kaptırmış onların menfaatlerinin olduğu yerdeyiz.hayat bir çöplük.ihanetleri içimize sığdırmak zor olsada yaşıyor densede yaşıyoruz işte.ruhumuz esirken doğan güne merhaba demek okadar zorki..... ve..Hayat çıkmaz sokaklarda yine arsızcainadına devam ediyor:((
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta