Yusuf olmanın kaderi kuyuya düşmek.
Karanlığa, sessizliğe bu yüzden aşinayım ben.
Taki uzaklardan gelen bir ayak sesiyle irkilinceye kadar.
Umut etmeyi, özlemeye, bu yüzden aşinayım ben.
Ey kuyunun başından el sallayan sevgili.
Böyle çekip gitmene alışamıyorum.
img src='http://img190.imageshack.us/img190/497/araf179.jpg'
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Devamını Oku
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta