Kuyruklu Şiirler Şiiri - Bahar Ada

Gittin ya,
Hiç üzülmüyorum şimdilerde.

Seni sarıp sarmalayan,
Gri derili elleri önemsemiyorum
.
İster inan,
istersen gene inan.
Hatta bu söylediklerimin hepsi de yalan.

Umursamayan,
Hiç dillendirir mi umursamadığını?

Düpedüz kuyruklu
hemide bu yalan!

Kuyruklu yıldızlar.
Kuyruklu insanlar.
Kuyruklu yalanlar.

Kuyruklusu olur muydu
peki gerçeklerin?

Hadi bunu da
kuyruklu biri cevaplasın.

Sen cevapla mesela.

Ne kadarda dolandı
uzun uzadıya,

Paçalarından haylaz,
kalın derili kuyruğun.

Nasılda savurdun yaa beni,
Yüksek keskin uçurumlardan sen.

Hadi sen cevapla bunu lütfen,
Kuyruklusu olur mu gerçeğin?

Yoksa net midir Gerçek?
Uzantısı olamaz mı?
Sadece yalanın mı olur uzantısı?

Bu yüzden midir uzar durur,
Burnu zavallı Pinokyo kardeşimizin?

Bu yüzden mi var dendi duruldu,
Kuyruğu mesela Kürtçe dilinin?

Yalandan saydıklarımızı mı uzatır dururuz?
Gerçek olabildiğince kısa mıdır?
Olabildiğince yakında mıdır?
Olabildiğince kestirme midir?

Öyle ise,
Seni gidi haylaz,
Kuyruklu,
Yalan yarim!

Gittin ya,
Hiç mi hiç üzülmüyorum şimdilerde!

Hatta çok mutluyum.
Hatta bak öylesi mutluyum ki,
Kelimelerimi uzatıyorum.

Hatta bak öylesi memnunum ki,
Kafamın içi
her dünya dilinde
dans ediyor.

Gel gör ya,
Bir tek seni anlamiyorum,
Uzadıkça uzuyor saatler…

Öylesi mutluyum ki…
…yoksun…
…ve Kuyruklu işte şiirlerim…