İnsanın insana muhtaç olduğunu o söylemedi
Attila İlhan’dan bana bir şiir okurken
Bunu ben anladım.
Tam da yalnızlığı sevdiğimi söylemek üzereyken anladım
Oysa korkuyordum,insanlar kaçmam gereken öcülerdi
Ve ben tek sığınağımı köşe bucak arayıp bulurdum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
derin dolu ve güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta