İnsanın insana muhtaç olduğunu o söylemedi
Attila İlhan’dan bana bir şiir okurken
Bunu ben anladım.
Tam da yalnızlığı sevdiğimi söylemek üzereyken anladım
Oysa korkuyordum,insanlar kaçmam gereken öcülerdi
Ve ben tek sığınağımı köşe bucak arayıp bulurdum
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




derin dolu ve güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta