Yeni bir günde güneşin o hüzünlü ve hüzünsüz duyguları günün ilk ışıklarıyla üzerine doğarken ruhunda oluşan umut tohumunu ekersin güne.... çiğ tanelerinin üzerine düştüğü yeşeren her bir yaprağında kendini bulursun.. çiğ tanelerinin üzerine düştüğü, nemlenen toprağın mis kokusunda, ve yeşil cimenlerin üzerindeki kristal gibi su damlalarındaki aydınlığını görmek kadar güzel birşey düşünemezsin....hayata kendi gönül aydınlığını ve karanlığını görebilmek için bir pencerenin kapalı veya acık camlarının ardından bakarken yüreğinin ve şehrinin yeşermiş,solmuş örtüsünün üzerine bardaktan boşalırcasına yağmurlar,fırtınalar,karlar yağarken,yeşeren bir ağacın yapraklarıyla çiçekleriyle rüzgarda nazlı nazlı salınışını toprağa düşmüş her bir umut tohumlarının tekrar yeşerecek umutlarını düşlersin
Bir hazinli ses duyulur
O derinlerden gelen
ve özlemli yanık içten
Toprağa düşmüş tohumun
Biliyorum bir yerlerdesin sevgili
ve bir gün mutlaka bana geleceksin...
Şimdi ne sen beni görebiliyorsun
ne'de ben seni görebiliyorum...
Hiç ümüt etmediğim bir günde bir yerde
karşıma çıkıp ben geldim diyeceksin...
Yaşamlar, nedense çabuk biter.
Her yaşam bir düş kırıklığıdır.
Birlikte yaşama başlarken,
kurduğumuz düşlerin,
hangilerini gerçekleştirebildik...?
Yıldızlara boyanmış gecenin karanlığından
Hüzünlü günlerime bir avuç umut ile...
ellerimi sımsıkı tutarak,
gözlerinde beni tutsak eden
aydınlatan güneşinle gelmeni,
istiyorum senden...
Hayatın güzel olduğunu yüreğimizde ısıttığımız tüm güzellikleri bulmak için
dinlerdik birlikte romantik fon müziğinin ritmini yüreğimizde hissederek,
Umutlarımızı yeşerterek uyandırırdık her gün gönlümüzdeki sevgi dolu güneşi..
Yüreğimizdeki,çiçeklere rengini veren yeşeren bir umut tohumu vardı içimizde
toprağımıza sevgi sözcükleri ekerek sevgiler toplamayı umduk gönül bağımızdan
savaşlar verdik çetin doğanın bağrında,yağmurlu fırtınalı hoyrat rüzgarlarında.
Hayallerimizin ve gerçeklerimizin kapalı kapıları ardında kalan kalın zincirlere vurduğumuz saklanmış canımızı çok acıtan hüzünlü veya mutluluklarla dolu bazen kederi elemli acı olan yaşanmış gerçeklerimiz vardır...Biz istesek de istemesek de dolu dolu yaşanmış bir yaşam bizimle birlikte sonsuzluğa gidecek anılarla ve mazimizle dolu olan bir yaşamımız...
Yaşarken ortak olsa da hayallerimiz, birlikte yürürken umut dolu yaşam yolunda bazen ayaklarımıza taş ve dikenler batarken acır ve kanarlar ama biz inatla yürürüz bir derin nefes bir soluk alırız yaşamak adına.. şöyle bir düşünürüz amacımız vardır yürürken yaşamak adına ve o an oluruna bırakarak olacakları sorunları zorlamayız yaşanmışlıkları ve yaşanacakları hayallerimizi kurulmamış sayarız yaşam ve SEVGİ hatırına...
ve bilirizki hayatta olmazsa olmazlardan olan SEVGİ dolu dolu yaşanası mükemmel bir duygudur,ruhumuzda tekrar tekrar, yaşanası,tadılası bir duygu Yaşadıklarımızdan ve yaşattıklarımızdan asla ödün vermeden,ezilmeden,keşkeler olmadan ve dilimizden yüreğimizden uzaklaştıramadığımız SEVGİ...
Yaşanacak umut ışığın olur, aşkının ebruli rengi olur, bedenin can yoldaşın olur SEVGİ... Eyvahları, keşkeler uzaklaştırırken kendinden, üzülerek veya üzülmeden adına uğruna savaşılacak bir duygu olur yüreğinde, SEVGİ... Yüreğinde savaşarak don-kişotlar gibi bir yaşam savaşı verirsin hayatında yaşamında sonsuza değin süren SEVGİ için...
Ve hayatınızda olan ayrılıklar ve küskünlükler,vardır hep... O hiç gelmeyen yaşanmamış zamana küsersin... Hem ağlayıp hem de bırakıp gidene küsersin....Yüreğinden ayrılıp sona gidene küsersin,...Kayıp olan yıkılan hayallerine küsersin.... Yaşayamadığın heba olan gençliğine küsersin... Yüreğinde bir bir tükenen umutlarına küsersin... Sizi ağlatan üzen ayrılan o sevgiliye küsersin...ama sizden ricam lütfen yaşama
küsmeyin tüm olumsuzluklara rağmen umutla dolsun her yeni bir gününüz ve yüreğiniz...doya doya yaşayınız hayatınızı
SEVGİ dolu yüreğinizle....SEVGİ ile
Sensiz geçen gecelerimin karanlığına sessizce...
Haykırıyorum sana olan özlemlerimi sessizce...
Sayfalara duvarlara sevdamızı yazıyorum sessizce...
Sensiz geçen günlerin güneşleride yanıyorum sessizce……
Hoyrat rüzgarlarıyla kışa dönerken günlerim sessizce.....
Öyle üşüyorki ruhum sensizliğimin koynunda sessizce...
Yeşillikler arasında bir söğüt
Nazlı âhenki ile birlikte
Aheste aheste, edalı,
semaya doğru salınıyordu.
Şairin gönlünü altüst eden,
söğüt'ün yeşilliklerine doğru,
Oysa baharları çoktan terk etmişti yüreğim...
hiç tükenmeyen lapa lapa karlar yağıyordu
henüz terk etmemişken acı dolu hatıralar,
gözlerime kışın rengi vurmuştu,üşüyordum..
gözyaşım hazan yağmurların da cağlıyordu...
Yalnızlığımsa semada ucu bucağı görünmeyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!