Seninle kaybolduğum o zifri karanlıklarda
Uykularımın içini sensizlik bölüyor
Gecelerim ise yokluğunun azabında
Kabusum oluyor sessız fırtınalar
Çığlık çığlığa haykırışlarım
yokluğuna uyanıyor gözlerim
kalbimi, avuçlarımda hissettiğim,
gerçekleri tokat gibi yediğim,o gün
soğuk bir mezar taşını,toprağını okşarken,
boğazımın düğüm, düğüm olduğu o an!
sende yarım kaldım..
Boğazımda düğümlenen hıçkırıklar
Yüreğimde sessizce bir haykırış,
Suskunluğumun verdiği acı ile
hiç bitmeyecek gibi sensizliğim,
sır oldu gecenin derinliklerinde....
Yeni doğmuş bir bebeğin ağlaması gibi
İlk gözlerine baktıgımı anı düşündüm....
Gözlerin gözlerime değdiğinde.
şimşekler caktı ateşler düştü içime,....
Bir bakışınla zaman durmuştu
O an senleydim en güzel yerinde...
Yaşanmış anıların sahilinde uzanan dalgaların
Kumsallarında yürümeye devam ediyorum.
Kum tanelerinin parlayan yakamozlarına
ulaşman için ayak izlerimi bırakıyorum....
İçimdeki çoşan delicesine dalgalarımla
sessizce kayalıkları kırbaçlıyorken...
Bir gün veya bir gece ansızın birden düşersem yüreğine....
Bir seher veya bir gün batımının vaktinin yalnızlığında,......Belki hiç düşünmediğin bir anda, birden aklına gelirsem....... Konuşmak istersen içinden geçenleri,....kararlı ve güçlü görünmeye çalışsan da,....İçindeki duygularını bilen birine anlatmak istersen..... Hani belki içine bir özlem ve sızı düşerse,..... Ne olduğunu, neden olduğunu bilmeden..... Birden sıkışıp daralırsa yüreğin,..... Yüreğinin içinde yalnız hissedersen kendini...
GEL YANIMA SEVDİĞİM..BEN...BENİ BIRAKTIĞIN YERDEYİM......
İçimden çıkarmadan yaşayacağım bir acı,
tıpkı daha önce gidenlerin dönmediği gibi..
Ne yazık ki acılara alışılmıyormuş,
Sadece içimde acılarımla kenetlenip
birlikte yaşanmaya alışmaya çalışıyorum...
Şimdi sensiz mesafeleri ölçsem
bir kalp atışı ötemdesin....
Olabileceğinden yakın her kelimende
nefesini hissetmek gibi dudaklarımda
bir şarap tadında ılık sarhoşluğunla...
Hayat yolunda özlemle, birlikte yaşamak için atılmış adımların şimdi son cığlıkları yüreğimi tırmalıyordu...
hiçte hak etmediğimiz yitirilmiş bir savaştan arta kalan kırıntılarını ayıklıyordum yaşıyordum kendimce...
İçimde onun deniz mavisi okyanus gibi derin gözlerine bakarken söyleyemediğim diren ne olur,ne olur gitme diyemediğim o duyguların sessizce kanayan yüreğimin cırpınışında dağlanırken artık zamansız ayrılığın geldiği için gitmesi gerektiğini o yasaklı sözcükleri ona nasıl söyleyebilirdim...!
Umutla çaldığım kapılar umutsuzca bir bir yüzüme kapanınca siyah perdeler çekilince parçalanan yüreğime
isyanlarımla niçin bu bize geldi diye öfkelerime sarılan hiddetimle biraz ateş,biraz kül ve bir o kadarda kara bulutlara dumanlara rüzgarlarımla acı ile dalıyor savruluyordum
Senden ayrılalı kaç zaman oldu
bilmiyorum....
Elimde kalem önümde boş sayfalar
güne bizi yazmaya çalışırken...
Yüreğimden dökülen kelimeler
anlamını yitiriyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!