Maziden kalanları silerek bir kalemde,
Benim gibi yalnız mı kaldın bu mevsim sen de.
Ayrılık otu ekmiş felek gönül bağıma,
Bunun suçu arkadaş ne sende, ne de bende…
Yaktık gurur öfkeyle bunca sevgi ormanı,
Ölmek istiyor inan bazen insanın canı,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta