Seninle zihnimdeki bütün taşlar yavaş kalkıyor,
Tıkanmış derelerim açılıp çağlayarak akıyor,
Ben olmanın huzurunu yaşıyorum seninle,
Gerçeğe dönüşümü kutluyorum sayende.
Karşında çırılçıplak durabilmek ne büyük şeref,
Bu, yeniden doğmak, dünyaya gelmek, varolmak demek,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta