Küstün Gemerek Şiiri - Ömer Tural

KÜSTÜN GEMEREK!

Hayata sırtını, dönmüş gibisin
Zehmeri ayında, donmuş gibisin
Oturup derdine, yanmış gibisin
Yoksa hayata mı, gemerek?

Bağında bülbüller, ötmez mi oldu?
Meyveler dalında, yetmez mi oldu?
Bahçende güllerin, bitmez mi oldu?
Yoksa hayata mı, küstün gemerek?

Niye ki aratır, gelen, gideni?
Ne zaman görecek, hizmet edeni?
Dışlarlar unutma, derdin dideni
Yoksa hayata mı, küstün gemerek?

Köyüm, sana bağlı, sahip çıkarım
Masum hallerine, her gün bakarım
Bir umut ışığı, belki yakarım
Yoksa hayata mı, küstün gemerek?

Şen, şakrak sokaklar, mazide kaldı
Virane yurtların, bina mı doldu?
Bilmem ki, gül yüzün, ne zaman güldü?
Yoksa hayata mı, küstün gemerek ?

Tural der yarınlar, umutla dolu
Belki yatırıma, açılır yolu
Virane olsan da, gönlümün gülü
Yoksa hayata mı, küstün gemerek?

Duygular Şairi Ömer TURAL