yavuzbayram77gmail.com
Aşk mevlaya mı, deryaya mı? Yoksa yalancı dünyaya mı? Neye ne kadar aşıksın ey insan, sonuna kadar mı? Onuna kadar mı? Kim döndürür yolundan, hasret mi, özlem mi? Neyden, neden vazgeçişler başlar, sevgiye cevap veremeyenler kendi dünyalarını karanlık edenlerdir. Kim isterse kendine acı ve azap verir ya da huzur, mutluluk. Yeminini doğru et kimseye feda etme kendini, onun bir sahibi vardır, yâr ancak kalbine ruhuna girer o da dünyada vardır.
Ahirete de bir sevgi götür, götür ki seni kapıda karşılasın, terazinin kefelerini dengede tut, günah sevaptan ağırdır, sevgiye,sevdaya, manaya yönel ki kuşlar gibi özgür uç.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta