Hani vedaları iyi bilirdin sen,
Zoraki ayrılıkların düşmanıydın?
Hani korkardın kaybetmekten,
Beni yere, göğe sığdıramazdın?
Hani sevmeleri öğrenmiştin sen?
Ve bitmelerden usanmıştın.
Sözde, yorulmuştun gitmelerden,
Bıkmıştın ruhunun grilerinden.
Şimdi, bir kuş kadar özgürsün.
Dilediğince uçup gidebilirsin belki de.
Ama ne kadar uzağa gidersen git,
Kalbimdeki yerinden de öylece gidemezsin ya!
Kayıt Tarihi : 18.2.2021 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nisan 2020



kalacağın yer kalbim
gibi olabilirdi
TÜM YORUMLAR (1)