Kurtuluş ulaşılmaza ulaşmak değildi bizim için..
yıldızlara uzanmak yada başka birşey...
Kurtuluş hüzünlere boğmadan yaşamaktı bizi...
Ağlarken gülebilmek...
Gülerken kahkahalarla.. gözlerimizden yaşlar gelmesi..
bütün şehri griye boğan hazana inat....
kurtuluş.. insanın yüreğiydi...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta