Kurtuluş Şiiri - Erbil Pozam

Hayat içinde çile çekmekle bitmez
Her geçen gün daha da tükeniyorum
Yaralarımı saran bir tek sen varken
Vuslat için takvime bakamıyorum…

Medet umduğum yerde berelenmişim,
Gurbet elde yalnızım, karalanmışım,
Hayalimde yüzüne bakakalmışım;
Ellerimi uzatıp tutamıyorum…

İhtiyacım ne sudur ne aş ne kardaş;
Kalbim ızdırap dolu, tek sana muhtaç.
Telefondaki sesin tesellim ama
Gözlerine bakmadan kanamıyorum.

Sen olmasan kurtuluş çok kolay, ancak;
Ben gözünün yaşına kıyamıyorum.
Sen istesen binlerce can alırım da,
Tek kurşunu bir cana sıkamıyorum.