Bir sahipsizliğin ölgün sesler…
Özlemek belki de sevmenin acıya doğru uzanan tarifiydi…
Özleyerek beklemek, bekleyerek acı çekmek, acı çekerek sevmek, bir birine köprü olmuş cümleler ve hepsi de, çok sevmenin tarifiydi…
Zaten sevgide yaşam sevginin içinde duraklamak, özleme uzanan, çoğu zaman sevgiydi…
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
