arkandan ağlayan,
son lokman var ya
çöpe atılan…
içimdeki sokak çocuğu buldu onu
silip gözyaşlarını lokmanın,
yedi onu! ..
kördüğüm,
olamadı bağcıklı bir ayakkabı
yalınayaktı..
duyguları gibi…
boğazında, düğümlendi
kör lokma,
yanaklarında gözyaşı izi…
yut onu! .. Korkma! ..
yaktı üzerine izmaritlerin en babasını
parmaklarını yaktı,
alev aldı elleri
yalınayaktı..
benzin gibi tutuştu gözyaşı
söndürmek için yangını,
yüreğindeki yanıklar
su topladı….
Kayıt Tarihi : 5.6.2003 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Siz çok iyi bir iç gözlemci ve iyi bir şairsiniz..Hiç şüphem yok.
Tebrikler.(Ayrıca da o lokmasını tabağında bırakıp sizi tıkayan kişi kimse, ona da bol sitem yolluyorum...)
duyguların dert görmesin, yüreğine sağlık......
TÜM YORUMLAR (8)