KURŞUN ÇİÇEK AÇARMI BABA
Anahtar deliğinde unutulmuş 
Tanıdık bir yüzdür çocukluk
Hep o kapının ardında saklıdır
               Sevecen masum gülüşler.
Derler ki ilmeğin düştüğü yerde 
                              düğümlenir umut.
Kurşun çiçek açar mı Baba? 
Çiğ tanesi gibi yanağıma düşen
Serin bir buğusuydu sabahın.
Yüreğim bazen hırçın bir nehir
Bazen deli dolu akış sonrası süt liman.
Dudaklarımdan 
               kanayan şarapnel dökülür 
                                kuşluk vakti.
Kurşun çiçek açar mı Baba? 
Bedenimi yitirdiğim sokaklara- 
                                   bir daha dönemem.
On iki  yaşında on üç  kurşun
     On üç yavru ağzı çiçeklenmişti 
         Uğur kaymazın bedeninde
             Yarını olmayan sabahlarda.
                 Kurşun çiçek açar mı Baba? 
 Işık sızmaz derinliğine düştüm karanlığın
          Sözcüklerin devinimini yitirdiği- 
                                   yerden geliyorum.
Kurşun çiçekler gördüm 
       Iraklı bebelerin bedeninde
             Her biri kızıl bir karanfil
                   Papatya Menekşe Gül
                             Rüyamıydı bilmem
Kurşun çiçek açar mı Baba? .......
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (2)