***kurban*** Şiiri - Abdülhamit Gezer

Yüce Yaradanımızın zengin mümin kullarına vacip/sünnet emri,
Mümin zenginler, şükür için yılda bir kez yerine getirirler bu emri,
Müslüman kardeşlerin çoğu tam idrak edememişler ki bu emri,
Sanırlar ki Kurban ettir, Et kurban değildir, Kurban’dır, Kurban,

Çoğu zaman kul hakkını gerektiği kadar gözetmezler, nedense?
Kurban kesme adabını, okumazlar, öğrenmezler sanki bilmek istemezler,
Okumanın, öğrenmenin Müslümanlara farz olduğunu sanki bilmezler,
Sanırlar ki Kurban ettir, Et kurban değildir, Kurban’dır, Kurban.

Kurban en çok emek verilmiş, helal para ile alınır,
Hiç bir şekilde kul hakkı karıştırılmaz, risk var ise helallik alınır,
Kurban yeni gelin adayı gibi güzelce temizlenir, süslenir,
Sanırlar ki Kurban ettir, Et kurban değildir, Kurbandır, Kurban.

Kurban güzelce beslenir, şefkatle sevilir,
Kesim yerine götürülürken gözleri bağlanır,
Tekbirler, dualar eşliğinde kesim yerine varılır,
Fazla bekletilmez, dualarla kurbana eziyet edilmeden kesilir,
Sanırlar ki Kurban ettir, Et Kurban değildir, Kurbandır, Kurban.

Özenle kesilen kurban, özenle üç’e taksim edilir,
Dualarla dağıtılır, dualarla yenilir, misafirlere ikram edilir,
Yüce Yaradana verdiği nimetlere, kurbanın tekrarına nasip duaları edilir,
Sanırlar ki Kurman ettir, Et Kurban değildir, Kurbandır, Kurban.

Aman ha! Dikkat et! Kurbanına!!
Kurban iken Kurbanın, Olmasın et!
Olmasın bilmeyene Kurmanın meze et!
Kurban asla! Et değildir. Kurbandır, Kurban!