Büyülü kentlerde kayıp insanlar görüyorum.
Ruhlarına dizilmiş mutsuzluklar.
Şakaklar hataların bedeli sanki.
Soğuk ve karanlık biraz da yalnızlık kokuyorlar
Sen gibi..
Güneşe asılıyorum yanmak yetmiyor kül olmama.
Hangi sebeb bilmiyorum bizden bizi götüren şey..
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
buruk güzel bir anlatım.
Tebrikler Sayın Şair, gayet güzel bir çalışmaydı. Kalabalık şehirlerde yaşamalarına karşın yalnız ve bir o kadar da mutsuz resimleri okudum eserinizde.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta