Yeniden evlendiriyorlardı sümbül saçlı, kara gözlü Celâl’ini
On iki yıllık kocası, canı, helâlini.
“Üzülme Hatice’m, çocuk için “ demişti
“Köy yeri işte bilirsin,
ama üç kez de evlensem daima en önde sen gelirsin.
Hiç acımam döverim, ihtiyaç olursa iyi bir derse
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta