rüzgârla bozduğun sessizliğini dinledim;
seni bırakan yaprağın sesini, kuma dokununca
ve çölde çizilmiş bir ağaç gibi resmini.
oysa süngerde kalmış damlasıydım sana
ulaşamayan suyun, yanında üşürken uyu-
yordum gözlerimde seni ve öylesine sustun
kuytusunda uykumun.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Günün şiiri enfes
Teşekkürler Seçici Kurul.
Kum saati, saati kum.
Nehirler taşır, dalgalar kıyıya vurur kumu.
Çölde zamanı çevirsen yine kumdur saatler.
İnsanın hayatı çöl olmasın, aşksız geçen her saniyeler kumdur.
Epeydir böylesi lezzetli bir şiir okumamıştım. Yüreğiniz hep şiir kalsın.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta