Ey karanlığı uzatan,
Ey açları, çıplakları sınayan;
Güneşini gizleyen, ekmeği kıyan,
Sana da vardır hükmeden bir takvim,
Sen de geçersin, kulluk mevsimi.
Nice ocakları söndürdün,
Çocukları kar illetine dondurdun,
Fakire sapladığınız buzdan hançerleriniz var!
Her cemrenin ardından bahar doğar,
Her soğuk ardında rahmet çağlar, kulluk mevsimi.
Bir tek sobasız eve uğramasaydın,
Sanmam ki sen de merhamet bilirsin,
Çatılar altında üşüyen elleri görmezsin!
Varlıklının penceresinde,
İpek paralarla seyrandır gelişin, kulluk mevsimi.
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!