Gökyüzü, bir annenin sessizliğiyle uyanmış.
Bulutlar kan kokusu ile ağır, güneş utanmış.
Toprak, ölülerin sıcaklığıyla hâlâ nefes alıyor
Ve her taş, suskun bir mezar taşı gibi bakıyor.
Deniz, dalgalarını kıyıya vururken ağlıyor.
Kum artık çocukların ayak izlerini taşıyamıyor.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta