Ben âşığım sevdiğimden geçemem
Başkasını yâr eyleme boşuna
Kanadım yok yükseklerde uçamam
Dağ başını tor eyleme boşuna
Aşkın delisiyim bunu bilirim
BUGÜN
O sultandan ayrı bir viraneyim
Yokluğundan yorgun hastayım bugün
Yitirdim kendimi bir efsaneyim
Çile çekmelere ustayım bugün
BU NİCE CEFADIR EY ZÜLFÜ LEYLA
Bu nice cefadır ey zülfü leyla
Nadanın diline sızdırma beni
Bilmem yaşanır mı bunca belayla
Onulmaz yarayla gezdirme beni
Çağın Pir Sultan’ı benim cananım
Bilmem bu gerçeği bildin mi usta
Üzdüler canını ona yanarım
Dünyada muradın aldın mı usta
Bir ölmez güzelden aldın davayı
Çanakkale derler destanın adı
Düşmanla baş başa kaldık cephede
Elli binden fazla vatan evladı
Daha da açmadan solduk cephede
Set olduk düşmana cümlemiz ile
Çok şükür insanı sevdim ezelden
İnsanı sevmesi çok mu efendim
İnsan olan gözün almaz güzelden
Güzeli incitmek hak mı efendim
Mümin olan kişi kıyar mı cana
Daha da aramız olmaz seninle
Beni halden hale daldıran felek
Anlamadım derdin nedir benimle
Gurbette ömrümü solduran felek
Memleket saklıymış dağlar ardında
DAL DAL OLDU
Dal dal oldu yüreğimdeki acı
Ne yapsam içimden atamıyorum
Gurbet oldu bana anayla bacı
Ulaşıp sılaya yetemiyorum
Bin dokuz yüz yirmi beşte dünyaya
Erzincan'da gözün açan sultanım
Bir nehirdin aktın nice deryaya
Ulu bir ummana geçen sultanım
Salınarak gelen humayı gören
DEĞİL Mİ
Size diyeceğim vardır erenler
Sürdüğümüz bu yol beli değil mi
Neylesin cenneti aşka düşenler
Cahilin gözünde deli değil mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!