“Resul ancak sizin gibi bir beşer! ”
Sudur eder her beşerden hayır şer.
Şayet Allah vermeseydi ismeti,
Nefse uyup işler idi oda şer.
Melek değil o yalnızca bir insan!
Güzel ahlak ona haktan bir ihsan.
Ahsen hulkla geçti elbet meleği,
Takdir eder arzda onu çok ins, can.
Mevla verdi hoşa giden ne varsa,
Verir elbet rabbi kula tek yarsa!
Madem ona ümmet olduk diyoruz,
Yalnız ona “yar diyelim” bu karsa!
“Bana göre değil dedi meliklik”
Dedi; “yalnız hakka layık maliklik! ”
Bu istiğna görülmüş çok nebide,
Zannetmeyin bu tarihte olmuş ilk!
Krallığı teklif etti Mikail,
“Tevazuu yeğle” dedi Cebrail!
Tercih etti mahviyeti son resul,
Olmuş idi zira sırra o kail.
Ömür boyu has ekmeği yemedi!
Hayıflanıp hakka bir şey demedi!
Çünkü gönlü masiva’dan müstağni,
Muhip kılmış kalbe Ehad Samedi!
Yemek yerken iki büklüm olurdu,
Fazla yemez, birkaç lokma alırdı!
Tüm nimetler tadımlık ve numune!
Bu gerçeği hakk-el yakin bilirdi.
Mucizeler bürhan ancak hak dine!
Nübüvveti ispat eder ins, cine!
Beyan edip bu manayı kur’an da,
İhtar eder son nebiye haddi ne.
Çok ağlardı bizim için gül nebi!
“İsten” derdi “vesileyi” kul nebi!
İstiyoruz o makamı beş vakit!
Hak verirse, bize şefi ol nebi!
Cihat ŞAHİN
03.04.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 3.5.2010 07:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)