Kul Ahı Şiiri - Hikmet Güner

öyle başları kaskatı havada
Onlarda oldular tek tek cihanı alemin Padişahı
Tanımadılar başka,
ne Şahmanı, nede Şahı
Dediler astığım astık, kestiğim kestik,
önümde cümle alem diz çöke...
Onlarda bilmez oldular,
ne kul ahını, nede vahını
Bir gurur ki,
Bir mağurur,
değdi sanki göklere o kaskatı başları
Halbuki onlarda bir gun koyacaklardı musalla taşına,
o taşıdıkları başları
Dediler hep etrafındakiler,
fazla gururlanma Padişahım...
Kime kalmış ki bu dünya sanada kalsın
Ölümsüzlük değil,
bu dünyada yanlız yaptıklarınla adın ün salsın
Dediler bu ne kibir,
bu ne hal unutmaki senden büyük Yüce Allah var
Alma kulun ahını,
etme kimseye kötülük, eziyet...
İyilikler, güzellikler değilmidir Peygamberimizden vasiyet
Haksızlığa ne gerek,
insanlık değilmidir meziyet
Sonunda sende hesap verecek,
yaptıklarından çekeceksin eziyet
Zalimlik, zulum olmuşsa sanada bir meziyet
Bilki Arkandan hiç kimse dilemeyecek,
ne bir rahmet,
nede bir taziyet
Gel sende imana,
ol Allahın sevgili kulu,
Yakışsın sanada bu İNSANİYET.

Hikmet Guner