Hayat bu bazen düşündüğümde
Sirki andıran bir peyzaj sunuyor ortaya.
Aşkın ateşten bir çemberi temsil ediyor
Bu peyzajda...Ve sonra
üzerinde yürümek zorunda olduğumuz
O ince ip Sırat...
Ateşe doğru yürümezsem
İşimi yapamamış olacağım.
Yürürsem ateşine düşüp aşkınla kül olacağım.
Senden sonraki halim bir Anka kuşunun
Küllerinden doğuşu kadar gösterişli olmayacak belki;
Fakat bir ailenin içini ısıtan kömür kadar şehvetli kılınacak...
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!