Sonbahardayız kalbini yakan külleri dağıtmaz mı? Bu rüzgar...
Biliyorum acıdan kaçmak büyütmüyor içimdeki çocuğu,
Yaşamak hangi devirde kolay oldu ki, kan kaybından gözleri kapanan ötzi'yi hatırlarım...
Hangi avcı yaralamıştı seni, tereddüt etmediler mi?
Bir duygusal açlıkla mı kıydılar sana... yoksa kirli oyunların bir kurbanı mı oldun sende?
Yalın ayaklarla yürüdüğün çöl kumları, insafa gelmez mi?
Merhamet buzla kaplanmış zamane insanın kalbinde.
Gül... Kakullerinle,
Külleri... savur rüzgarda,
Bir virgül bırak üzüntülerine,
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 17:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!