Kuklacının elindeydi kuklalarının ipi,
Hepsine adlar koyar,oynardı bildiği gibi.
Bir hevesle can verirdi tahtadan yonttuğuna,
Kırar, ezer, geçerdi, zevkini aldığında.
Onlara diller döker, sevdiğini söylerdi.
Gerçekte ne sevmeyi ne sevilmeyi bilirdi.
Canı sıkıldığı bir gün rastladı saf bir kuklaya…
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta