İinsanlar kuklalar misali yukarıdan ince ince bir çok iple bağlıdırlar hayata,
önlerine kalın gözüken tek bir ip çıkıncada, onun kendilerini taşımaya yeteceğini zannederler
Ve ince ipler değerini birden kaybeder hayatlarında, keserler onlarla bağlarını.Kalın ip koptuğundaysa kendilerini yerde bulurlar; pişmanlık aslında yere düştüklerinden değil ince ipleri kendilerinin kestiğini anladıklarındadır...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta