Küheylân Şiiri - Gürkan Yılmaz 2

Candan geçer cân’a dokunan
Cansız geçmez cânâna vasıl olan 
O ki nükteyle gönül yıkan
O ki seni hem yakan hem saran

Elden gelir gözden geçmez
Uzaktan geçer yürekten hissetmez
El ne söyler o ki hiç bilmez
O ki sır verir ser vermez

Dil(i)dir beni kor ateşlere atan
Dil ki hem nazlanan hem oynayan
Dilsiz olsa bu şiiri yazan 
Ya Leyla’dır Ya yalnızlığa biçilmiş küheylân