Gönül penceresinde camdaki buğu gibi
Bir o kadar zarafet tıpkı bir kuğu gibi
Gözlerine müptelâ gülüşüne hastayım
Yüzünü görmediğim her saniye yastayım
Sayende son buluyor her elemim her acım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta