Kuduz Şiiri - Hüseyin Cayıklı

düşünmek seni...bir hıçkırıkla ağlamak gibi
anlatabilmek bütün yaşananları
toplayabilmek belkide kalın bir kitapla...
sevgisi kendine buyruk yaşamak seni
hatırlamak bir mey gecesi...
kahrolası bir telaşla aramak
gece yarısı bütün şehrin
dahili olmayan telefon hatlarında sesini aramak...
duyamamak belkide
seni hepten unutmak...
yazabilmek seni bir akşam
şu tarih diye...
unuttukça kalminin kapakçıklarına tuz basmak...
anlayabilmek seni
anlatabilmek bütün sevdiklerimize...

ve ben şimdi
sokak köpeği gibi saldırganım
bu şehrin bütün aşklarına dil uzatıp kaçıyorum...
bütün fahişeler
bütün gecenin insanları
benim kuduz yanımdan kaçıyor...