Bir küçük simitçiyim caddenin köşesinde.
Üzerimde yamalı elbiselerim, yüzümde acı bir gülümseme ile.
Ayakkabılarımın uçları delinmiş parmaklarım görünüyor.
İçimde sebebini anlayamadığım bir sevinç var gözlerime yansıyan.
Her gelip geçen simit alıyor benden küçücük ellerime şefkatle dokunarak.
Kimi karnı acıktığından kimi ise bana karşı duygusallığından.
Umutlarım çok büyük benim yarınlara dair.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta