Büyük bir kent ve küçük bir kız
Bir gün biri bu hikayenin değerini anlayacak!
Bahar gecesi herkese gülücük saçacak.
Zira ağlamak bi çare bulmuyordu.
Biçare biçare dolanıyordu kentin yalnız sokaklarında.
Rüzgârın sesi şöyle diyordu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta