Tayfanın barınağında
Oturuyorum,balkonunda
Bir tabak çiroz
Bir de ufak
Dünyayı kim takacak
Balığa çıkmamış tekneleri
Keyif gelse de, gelmese de
Buluşacağız nasıl olsa seninle
Raks’a başlayalım
Keyif gelir nasıl olsa birlikte
Ayaklarımı sallandırsam mesela
Yapayalnız, rıhtımda
şafak vakti, saat beş
bir yanımda ay bir yanımda güneş
ortada ben
ay bana tutulmuş, ben güneşe
BU ŞİİR DOLUNAY ENGİNOL TARAFINDAN YAZILMIŞTIR.
Şu monopoly oyununda
Birer piyondan ibaretiz
Piyon,piyonu
Sevse ne olacak
Kızssa ne olacak
Sonunda oyun bitecek
Likörlü çikolata gibi geçti hayat
Dışı tatlı,içi acımtrak
Kutusuyla alamadık hiçbirimiz
Bir adediyle yetinmeliyiz
Akıveriyor hayat
İçindeki likör gibi
Kocaman bedeninde hep umutsuzluk taşıdı
Gözlerinde,hep sevgi vardı
Günün renkli yaşamından,giderdi karanlığa
Hep isyan ederdi,içindeki yanlızlığa
Beyoğlunun ışıkları bile aydınlatamazdı içini
Korkunç sonunu,kendiside bilirdi
Bir sabah uyandı
Mevsimlerden,bahardı
Yüzünü yıkadı,aynaya baktı
Tanımadığı bir yüz,aynadaydı
Tanıdık geldi yüz biraz
Göz kırptı ona haylaz,haylaz
Dört yağız delikanlıydılar
Anadolunun bağrından kopmuşlar
Hasan,hüseyin,mert birde ali
Geride kalmış sevdikleri
İşyok,güç yok köylerinde
İstanbula gelmişler,günün birinde
Seni ister hep gönül
Hançerlesende gizlice
Heveslenir,gönül ay şavkını gösterince
Beyazlığın parlar
Gecenin zifirinde
Ah sen nasıl yarsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!