Eylül'ü bekleyemem, Ağustostan önce görmeliyim seni,köyüm...
Bahar çoğalır taranmış saçlarında. Ben seni hep bu mevsimde sevdim.Yeşilindedir, yeniden doğuşum... Yeniden dirilişim...
Sabahın ferahlığı yüzüme çalar, güneş Datça'dan yükselir ışığı yeşile vurur, vurulurum. Sende güzelleşen gün, taze bebek kokusu,saflığının üzerine siner alınır,alırım.
Berraklığını cömertliğini doğallığını yaşarım, samimiyetine dokunurum, selamlaşırım.
Duygularım tazelenir, hüzünlenirim ağlarım sevinirim gülümserim.Özümü, özünden doldururum, verimkarlığına kanarım.
Akşamın doğurduğu huzur, pak ve pek havana karışır, bir de demli çayımın buharı dumanla kaynaşır.Sohbetlerim Anadolum kokulu, demlenir, demlenirim.
Ruhum dinlenir, ben hep sana gelirim köyüm.
Gösterişsiz, yalın sadeliğin yendikçe şehirleri, ben hep sen olurum, sende bulurum kendimi.
Gidecek tek yerim Anadolumda köyüm...
Hoşgeldin yıldızları yağar başıma.
Özlemişim...
Hoşbulmuşum...
Sende hoş kal köyüm,
Gönlüne kış değmesin...
Songül Canbaz Kaya
01.06.2025
Kayıt Tarihi : 12.6.2025 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!