Herkese cennettir doğduğu yerler,
Toprağı tanıdık, taşı tanıdık.
Köylülerim kalkmış işe giderler,
Kirpiği tanıdık, kaşı tanıdık.
Motorunu süren çıktı tarlaya,
İnşallah emekler gitmesin zaya.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
KÖYÜM BENİM KÖYÜM
******************************
*Doğduğun yer değil doyduğun yer vatandır.*
Ne kadar doğrudur yukarıdaki söz. Bunu yaşayan
bilir. Bu şiir bize sözü pek doğrulamıyor. Ozanın
köyde anne ve babası yok. Köy benim köyüm
diyor. Köyün kendine özgü şivesiyle sohbet
ediyor tanıdıklarıyla. Bunu bile doyurucu buluyor
ozan. Gerçekten kaybolmuş bir sevgiyi aramak
olarak sezinliyorum ozanın bu şiirinin konusunu.
İlave edecek olursak, taşı toprağı, insanı kendine
çekiyor sanki diyor. Eğerti yaplılar-yıkılmış evler
terkedilmiş kapısında kilit asılı haneler sanki bir
tılsımlı el tarafından hemen canlanacakmış gibi
ozanın gözünde. İşte en acı yanıda bu duyumsama
Ozan Bindebir (Yüksel KILIÇ) içinden eksik
etmediği köyünün sevgisini aynı durumda olan
diğer insanlarla mısralara dökerek paylaşmıştır.
İyi niyet-iyi düşünce gerçekten şiirleşmiş. Güzeldi
Şefik KÖROĞLU
Üstadım ne güzel yaşanmışlık ve özlem..kaybolan köy hayatı aklıma geldi.. kaybolan mutluluklarmış meyer.. köpek sesi ,horoz sesi meyer ilaçmış kulağa ..bilemedik galiba kandırıldık anlayamadık,saygılarımla,çok beyendim şiirinizi ve de anlamlı buldum,saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta