Artık Batıkent koyu yeşil bir buluttur.
Dev bir çam ağacıdır, dalları meyvesiz.
Bozkır çiçeğidir, hakikaten sanatoryum.
Ekserisi uçurtmaları vurulanların
az katlı meskenidir.
Ruhumun şehrinin köşe yanı, yaşayan dünyanın ta içidir.
Büyük bir çocuk bahçesidir, içinde 80’lik çocukların ağır ağır dolaştığı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta