KÖYLÜ..
Köyde, fakir bir Aile oturur. Geçimini süt satarak sağlayan bu fakir adam, pazara giderken, önüne bir yılan çıkar. Adam irkilir; " Allahım, ne bu" der? Bir tas süt götürür yılanın kapısına bırakır. Yılan, sütü severek içer. Adam, süt tasını alır, bir de ne görsün ; süt tasının içinde bir altın! Yılanın iyi niyetliliğini anlar, bu duruma devam eder.
Ancak; açgözlü oğlunun gözünün zenginlikte olduğunu farkeder ve o'na "Az'a kanaat, çoğa bereket" der. Ama döndüğünde ne görsün, oğlu yerde yatmakta.
"Ne yaptın, oğul" der.
O an, yılan sese gelir, konuşur; "Canımı yaktı, aç gözlülüğünün yüzünden, canından oldu! " der.
Kayıt Tarihi : 23.6.2020 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aç gözlülüğünün sonu bu!

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!