Duyulur hâlâ eskilerin yankısı
Köyde kaldı hatıralarım heyhat
Pencerede annem gece yarısı
Çağırınca başlardı güzel hayat
Binlerce anım dağında taşında.
Bahçelerde görünür çocuk yüzüm
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta