Köylünün çocuğunu bilime ortak etti,
Aydınlanma yuvası oldu Köy Enstitüsü.
Köyde öğretmen olan yine köylere gitti,
Işık veren insanı buldu Köy Enstitüsü.
Yaparak, yaşayarak öğreten bir okuldu,
Öğrenci bu okulda öz benliğini buldu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta