Beni sevdiklerini söylediler,
Ama en derin yarayı hep o cümlelerin içinden aldım.
“Yanındayım” dediler ya hani,
O cümle çökünce üstüme, altında kalan ben oldum.
Güvendim…
Elini uzatana değil, içimi görene…
Ama en çok onlar kırdı beni.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını