koşmayı bıraktığında geç kalıyorsun
kanatlarına asıyorum ruhumu
iyi görünmek mi
iyi olmak mı ?
parkasını dağlarda bırakanların
yanındayım
emekten ve nazımdan
gelseydin
yağmur olurdun
o at tökezlemezdi yangında
o kozalak yaymazdı isyanını kıvılcımlarını saçıp
umursamadın
boynuna dolanmıştı vicdanın...
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 16:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!